অসমীয়া ভাষাৰ ইতিহাসৰ মূল আধাৰ সংস্কৃত ভাষা। প্ৰাচীন কালত সাধাৰণ লোকৰ মাজত সংস্কৃত ভাষাৰ চলন বহুলভাৱে হোৱা নাছিল। সংস্কৃত ভাষাৰ সহজ ৰূপ আৰু স্থানীয় ভাষাৰ সংমিশ্ৰণে অসমীয়াৰ আদি ৰূপ গঠন কৰিছিল।
অসমীয়া
অসমীয়া ভাষা হৈছে ভাৰতৰ এটি প্ৰাচীন আৰু সমৃদ্ধ ভাষা। এই ভাষা অসম ৰাজ্যৰ প্ৰধান ভাষা হিচাপে স্বীকৃত। অসমীয়া ভাষাৰ উৎপত্তি হয় ৯ম শতিকাৰ পৰা। এই ভাষা ইন্দো-আৰ্য ভাষা পৰিয়ালৰ অন্তৰ্গত আৰু ই সংস্কৃত ভাষাৰ সৈতে সংযুক্ত।
অসমীয়া ভাষাৰ ইতিহাস
অসমীয়া ভাষাৰ ইতিহাসৰ মূল আধাৰ সংস্কৃত ভাষা। প্ৰাচীন কালত সাধাৰণ লোকৰ মাজত সংস্কৃত ভাষাৰ চলন বহুলভাৱে হোৱা নাছিল। সংস্কৃত ভাষাৰ সহজ ৰূপ আৰু স্থানীয় ভাষাৰ সংমিশ্ৰণে অসমীয়াৰ আদি ৰূপ গঠন কৰিছিল। চাৰিটা মূখ্য পৰ্যায়ত অসমীয়া ভাষাৰ বিকাশ হৈছে:
- প্ৰাচীন যুগ (৯ম শতিকা – ১৩শ শতিকা): এই সময়ত চাৰ্যাপদৰ দৰে সাহিত্য অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰথম সাধাৰণ উদাহৰণ। এই সাহিত্য সংস্কৃত আৰু মাগধি ভাষাৰ মিশ্ৰণ আছিল।
- মধ্যযুগ (১৪শ শতিকা – ১৮শ শতিকা): এই সময়ত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ নেতৃত্বত অসমীয়া ভাষাত ভক্তি আন্দোলনৰ প্ৰভাৱ পৰিল। নামঘোষা, বৰগীত আৰু আন বহু ধৰণৰ ভক্তি সাহিত্য ৰচিত হৈছিল।
- আধুনিক যুগ (১৯শ শতিকা): ১৮২৬ চনত অসম ব্রিটিছৰ অধীনলৈ অহাৰ পিছত অসমীয়া ভাষাই নতুনত্ব লাভ কৰিলে। এই সময়ত জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা, চন্দ্ৰকান্ত অভিধান আৰু অসমীয়া বাতৰিকাকতৰ আৰ্হি গঢ় লৈ উঠিল।
- আধুনিক যুগ (১৯শ শতিকা – বৰ্তমান): ইয়াত অসমীয়া ভাষা এক ৰাজভাষা হিচাপে সুসংগঠিত হৈছে। বিদ্যালয় আৰু উচ্চ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত অসমীয়াৰ ব্যৱহাৰ বৃদ্ধি পাইছে।
অসমীয়া ভাষাৰ বৈশিষ্ট্য
অসমীয়া ভাষাৰ একাধিক বৈশিষ্ট্য আছে,
- ধ্বনিতত্ত্ব: অসমীয়া ভাষাৰ শব্দত অন্তৰ্ধ্বনি প্ৰচুৰ। এই ধ্বনিসমূহৰ পৰিৱৰ্তনৰ ফলত শব্দৰ বৈচিত্ৰ্য গঢ় লৈ উঠে।
- বৰ্ণমালা: অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণমালাত ১১টা স্বৰবৰ্ণ আৰু ৩৪টা ব্যঞ্জনবৰ্ণ আছে। এই বৰ্ণমালা ভাৰতৰ আন কেইবাটাও ভাষাৰ লগত সাদৃশ্য ৰাখে।
- চলনশীলতা: অসমীয়া ভাষা প্ৰায় ২৫০০০০ শব্দৰ লগতে স্থানীয় উপভাষাসমূহক অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে।
অসমীয়া সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত অৱদান
অসমীয়া ভাষাই সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষভাৱে নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ ভক্তি সাহিত্য, লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ হাস্যৰসাত্মক সাহিত্য, জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাৰ গীত আৰু নাটক, মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ উপন্যাস, আৰু অন্যান্য লেখকৰ অৱদান অসমীয়া সাহিত্যৰ গৌৰৱ।
অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰচলন আৰু সংৰক্ষণ
অসমীয়া ভাষাৰ সংৰক্ষণ কৰাটো বৰ্তমান সময়ৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব। এই ভাষাৰ সমৃদ্ধ ইতিহাস আৰু সাহিত্যক সংৰক্ষণ কৰিবৰ বাবে চৰকাৰী আৰু বেচৰকাৰী ক্ষেত্ৰত প্রচেষ্টা চলি আছে।
- শিক্ষা ক্ষেত্ৰত: অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰচলন বিদ্যালয়ৰ পৰা বিশ্ববিদ্যালয় পৰ্যন্ত দেখিবলৈ পোৱা যায়।
- সাংবাদিকতা: সংবাদপত্ৰ, আলোচনী আৰু অনলাইন মাধ্যমত অসমীয়া ভাষাৰ বিৱৰণ সৰ্বসাধাৰণৰ বাবে উপলব্ধ।
- সংস্কৃতি সংৰক্ষণ: বিহু, সত্র, আৰু নামঘোষাৰ দৰে পৰম্পৰাসমূহৰ লগত অসমীয়া ভাষাৰ সংযোগ অটুট।
উপসংহাৰ
অসমীয়া ভাষা এটা সজীৱ ভাষা, যি সময়ৰ লগে লগে বিকাশ পাইছে। ইয়াৰ সমৃদ্ধ সাহিত্য, ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিয়ে ইয়াক বিশ্বদৰবাৰত উচ্চ স্থানত উপস্থাপন কৰিছে। ভাষাটোৰ সংৰক্ষণ আৰু বিকাশৰ বাবে প্ৰতিজন অসমবাসীয়ে উদ্যোগী হ’ব লাগিব। 0 0 0
Assamese Language: Its Origin, Development, and Importance
The Assamese language, known as ‘আসমীয়াভাষা’ in its native script, is one of the most significant languages of the Indian subcontinent. It is the principal language of the state of Assam and serves as a critical cultural and linguistic marker of the region. This essay delves into the origin, development, features, and importance of the Assamese language.
Origin of the Assamese Language
The Assamese language belongs to the Indo-Aryan branch of the Indo-European language family. Its roots trace back to the Magadhi Prakrit, which was prevalent in eastern India during ancient times. By the 7th century CE, a distinct Assamese identity began to emerge, influenced by Sanskrit, tribal languages, and regional dialects. Historical records such as the Charyapada, a collection of Buddhist mystic songs from the 8th to 12th centuries, showcase early examples of Assamese and its linguistic affinities.
Development of Assamese
The development of Assamese occurred over several centuries and can be broadly categorized into three phases:
1. Early Assamese (9th–12th Century CE): This period marks the initial emergence of Assamese as a distinct language. The Charyapada and early inscriptions highlight the early forms of Assamese, characterized by simple grammar and vocabulary drawn from Prakrit and Apabhramsha.
2. Medieval Assamese (13th–17th Century CE): The medieval period witnessed a flourishing of Assamese literature, largely driven by the Bhakti Movement. Saint-poets like Srimanta Sankardev and Madhavdev enriched the language through their religious writings, plays, and songs. Assamese also became the medium of governance and administration during the reign of the Ahom dynasty.
3. Modern Assamese (18th Century Onward): The modern era of Assamese began with the advent of printing technology and Western education. The first Assamese newspaper, ‘Orunodoi’, was published in 1846, heralding a new literary and linguistic awakening. Writers like Hemchandra Barua and Lakshminath Bezbaroa contributed significantly to standardizing the language and creating a rich body of literature.
Features of Assamese
Assamese has several unique features that distinguish it from other Indo-Aryan languages:
Phonetics: The absence of retroflex sounds (e.g., ‘ট’ and ‘ঠ’) is a notable characteristic.
Grammar: Assamese grammar is simple and follows an SOV (Subject-Object-Verb) structure.
Vocabulary: The language incorporates words from Sanskrit, tribal languages, Persian, and English, reflecting Assam’s rich cultural exchanges.
Script: Assamese is written in a modified form of the Eastern Nagari script, similar to Bengali but with distinctive features.
Importance of the Assamese Language
Cultural Identity: Assamese serves as the backbone of Assam’s cultural identity. It unites various ethnic groups, each with its dialects and languages, under a shared linguistic heritage.
Literary Heritage: The Assamese language boasts a rich literary tradition, with notable contributions in poetry, drama, fiction, and non-fiction. Writers like Mamoni Raisom Goswami, Birendra Kumar Bhattacharya, and Indira Goswami have brought Assamese literature global recognition.
Medium of Education and Administration: Assamese is the official language of Assam and is used as the medium of instruction in schools and colleges. It also plays a vital role in the state’s governance and administration.
Cultural Preservation: The language is integral to preserving Assam’s traditional art forms, such as ‘Bihu songs’, ‘Ojapali’, and ‘Ankia Naat’. It is also crucial for documenting the state’s rich folklore and oral traditions.
Challenges and Preservation Efforts
Despite its importance, the Assamese language faces challenges such as the influence of globalization, the dominance of English, and regional linguistic diversity. Efforts to preserve and promote Assamese include:
Government Initiatives: Policies to promote Assamese in education and official work.
Literary and Cultural Festivals: Events like the Asom Sahitya Sabha foster a love for the language and its literature.
Digitalization: Developing Assamese content online ensures the language remains relevant in the digital age.
Conclusion
The Assamese language is not just a medium of communication but a treasure trove of Assam’s history, culture, and identity. Its rich literary heritage and widespread usage underscore its significance. By embracing modern tools while cherishing traditional values, Assamese can continue to thrive and inspire future generations. 0 0 0
FAQs on the Assamese Language
Q1: What is the origin of the Assamese language?
A: The Assamese language belongs to the Indo-Aryan branch of the Indo-European language family. It originated from the Magadhi Prakrit and began to develop a distinct identity around the 7th century CE, influenced by Sanskrit, tribal languages, and regional dialects.
Q2: What are the key features of Assamese grammar?
A: Assamese grammar is relatively simple and follows the SOV (Subject-Object-Verb) structure. It lacks retroflex sounds like ‘ট’ and ‘ঠ,’ distinguishing it from other Indo-Aryan languages.
Q3: What script is used to write Assamese?
A: Assamese is written in a modified form of the Eastern Nagari script, which is similar to the Bengali script but has distinctive features suited to Assamese phonetics.
Q4: What are the main periods in the development of Assamese?
A: Assamese development can be categorized into:
- Early Assamese (9th–12th Century CE): Marked by works like the Charyapada.
- Medieval Assamese (13th–17th Century CE): Enriched by the Bhakti Movement, with contributions from Srimanta Sankardev and others.
- Modern Assamese (18th Century Onward): Saw the advent of printing and literary standardization.
Q5: Who are some prominent figures in Assamese literature?
A: Notable contributors include:
- Srimanta Sankardev and Madhavdev (Medieval Period)
- Hemchandra Barua and Lakshminath Bezbaroa (Modern Era)
- Mamoni Raisom Goswami and Indira Goswami (Contemporary Period)
Q6: Why is Assamese important to the cultural identity of Assam?
A: Assamese unites various ethnic groups of Assam under a shared linguistic heritage and is integral to preserving the region’s traditional art forms, literature, and folklore.
Q7: What challenges does the Assamese language face today?
A: Assamese faces challenges such as the dominance of English, globalization, and regional linguistic diversity. Efforts are being made to preserve it through government policies, cultural festivals, and digital content creation.
Q8: What role did the Bhakti Movement play in the development of Assamese?
A: The Bhakti Movement enriched Assamese literature through religious writings, songs, and plays. Saint-poets like Srimanta Sankardev and Madhavdev played a key role in standardizing and popularizing the language.
Q9: How is Assamese used in modern times?
A: Assamese is the official language of Assam and is widely used in education, administration, literature, and digital media. It serves as a vital tool for cultural preservation and communication.
Q10: How can the Assamese language be preserved and promoted?
A: Preservation efforts include promoting Assamese in education, fostering literary and cultural festivals, developing online content, and supporting government initiatives that encourage its use in official and informal settings.
N.B. If you like the article please send your feedback.
